Ad van Lier, een gedreven loper, heeft onze trimclub opgericht. Hij heeft heel wat jaren door de duinen gelopen. Dikwijls alleen, maar ook met meerdere mannen. Bij hem kwam het idee naar boven borrelen om zijn loopplezier te delen met andere mensen en daarom plaatste Ad een advertentie in de Wegwijzer, een plaatselijk krantje. Hij vroeg een kleine bijdrage van f. 1,00. Weldra meldden zich de eerste dames.
Op 11 oktober 1984 gingen we dan van start. In het begin werden er veel parcoursje gelopen, om het niet al te zwaar te maken. Later werden de afstanden steeds langer en zag je onze conditie met sprongen vooruit gaan. Weer of geen weer, het trimmen ging altijd door. Ad was onze motivator. Dit ging hem goed af. Helaas is er nooit een heer bij de club gekomen. Of ze het niet durfden, is niet bekend.
Vele dames hebben met ons meegelopen, maar velen haakten ook af en een harde kern bleef over. Er heeft zelfs een bekende Nederlander meegelopen. Ans Markus, een bekend schilderes. Heeft ze haar inspiratie voor haar schilderijen bij ons opgedaan?
Wie zal het weten.
Onze trainingen waren altijd op donderdag van 9.00 tot 10.00 uur. Na het lopen met de beschikbare auto’s naar huis, douchen en je had de hele dag een voldaan gevoel.
Omdat Ad er mee ophield hebben de zussen Carla en Nel het overgenomen.
Op 4 september 1987 vond de eerste training onder hun leiding plaats. De donderdagmorgen werd ingeruild voor de vrijdagmorgen en dat is heden ten dage nog zo. De club werd steeds hechter en het verloop minder.
In het begin liep iedereen in zijn eigen outfit, maar door de creatieve zus van Nel en Carla werd er zowaar een t-shirt ontworpen met twee lopers op de achterkant en op de voorkant stretchende personen.
Omdat de euro zijn intrede deed, werd de bijdrage per lid veranderd in 50 eurocent.
Jaren achtereen hebben we fanatiek getraind onder leiding van Carla en Nel.
De een wat rustiger, de ander wat fanatieker. Voor iedereen wat wils.
Tijdens het lopen worden er wel eens foto’s gemaakt van onze fanatieke prestaties.
De mooiste foto’s worden bewaard en bij feestelijke gelegenheden krijg je een felicitatiekaart met je eigen sportieve beeltenis. Iedere keer als er zo’n kaart in de bus valt, denk je; Zo, wat ben ik heerlijk sportief, dat zouden meer mensen moeten doen.
Als afsluiting van het seizoen gaan we ieder jaar op de laatste vrijdagochtend er op uit. Eerst een stuk fietsen en daarna een kop koffie met een heerlijke taartpunt. Dat moet kunnen na een jaar training. Zelfs Sonja Bakker zal het goed keuren.
We hebben ons 20 jarig-bestaan gevierd met (hoe kan het anders) een sportieve happening. Op de fiets naar Moergestel en daarna gaan kanoen. Zelfs dat ging ons goed af, want iedereen is droog gebleven.
Meer dan 25 jaar lopen heeft ons veel plezier gegeven, maar helaas ook mankementen.
Zere knieen, onwillige enkels, opspelende hielsporen. De pret is er echter niet minder om. Richten we gewoon wat sub-clubjes op.
Ella, Wilhelmien en Brigitte en sinds kort Netty struinen door de duinen met hun Nordic-walking stokken. Rieky heeft ook een cursus gevolgd en heeft zich aangesloten bij dit clubje. Lena en Nel Rooney moesten het trimmen staken en lopen met of zonder stokken met deze groep mee. Nel, zus van Lenie, en Lenie zelf wandelen voortaan mee. De benen worden wat strammer, daardoor wordt de groep wandelaars wat groter .
Christien neemt de 2 honden, Nina en Okkie mee. Een geblesseerde kan zich daarbij aansluiten en loopt lekker mee over de hondenloslooproute.
Diegenen die het nog kunnen, lopen hun wekelijks rondje.
Helaas is de hond Okki overleden. Ook Nina is korte tijd na Okki dood gegaan. Christien heeft nu een zwart-bruine Jack-Rusell, genaamd Lola. Het hondje is maar wat blij om mee te gaan wandelen.
Rietje, een dame op leeftijd, loopt haar eigen rondje, omdat haar tempo van lopen wat minder is geworden.
Wij als trimmers en wandelaars gaan ook met de moderne tijd mee, vandaar onze website. Om onze website een naam te geven hebben we er maar Duinlopers van gemaakt.
Simpeler kan niet. Lopen door de duinen is datgene wat we toch iedere week weer doen.
Wij hopen nog jaren zo door te gaan. Wij genieten nog iedere keer. De Loonse en Drunense duinen lenen zich hier uitstekend voor.
Heb je wat meer energie nodig, trek er op uit. Je komt als herboren terug.
In 2017 lopen de wat jongere dames nog steeds hun eigen rondjes. De club wandelaars wordt echter groter omdat de leeftijd ook mee gaat spelen.
We houden vol en als we niet meer los kunnen lopen, nemen we gewoon onze rollator mee.
In 2022 hebben we helaas afscheid moeten nemen van Netty Burgers, een trouwe loopster
Omdat Nel Rooney niet meer zo ver kan wandelen hebben Anja en Wilhelmine haar taak overgenomen. Zij leidden ons nu door de duinen. Op de eerste vrijdag van de maand lopen we voortaan een langere route van 2 uur en starten ook vanaf verschillende locaties. We gaan met de moderne tijd mee en hebben ook een eigen Whatts-app groep.